Van Hanoi naar Ninh Binh (weinig te vertellen)

Gisteren afscheid genomen van Hanoi en dus ook het Golden Charm hotel. Bij vertrek kregen we een doos Vietnamese koffie mee. Erg leuk. Met de taxi naar het 1.5 km verderop gelegen station gegaan. De trein vertrok stipt om 9 uur. De koffers konden we mooi kwijt in het bagagerek boven de comfortabele zitplaatsen. Het eerste stuk loopt de rails tussen huizen door die op treinbreedte van elkaar staan, m.a.w.de trein past er precies tussen door. We zagen mensen dwars op banken zitten in hun huizen. In normale zithouding waren de voeten er waarschijnlijk afgereden. Diverse keren kwam men met koffie e.d.langs. Onze wagon zat niet helemaal vol…..tot de eerste stop ….allemaal Vietnamezen stapten in die, zo leek, hun hele hebben en houwen meezeulden. Sommigen hadden daardoor nagenoeg geen zitruimte meer. Aan het plafond hingen tv schermen waarop reclame en korte films werden gedraaid. De rit ging door dorpen/steden en rijstvelden. Genoeg te zien. Om 11.30 reden we het station van Ninh Binh binnen. We wilden een taxi bestellen via Uber. Onze Nederlandse reisgenoten op de cruise waren daar razend enthousiast over. Helaas in Ninh Binh zit geen Uber chauffeur. Een particuliere “taxi” chauffeur bracht ons naar het Thu Anh hotel. We hebben een zeer nette en ruime kamer. De tv is wat oubollig. Heeft nog een toeter. Ninh Binh is een stad waar weinig te beleven is en eigenlijk meer als vertrekpunt dient voor excursies. Maar wat een verschil met Hanoi en Sapa. Hier brede straten met veel en veel minder verkeer en geen opdringerige verkooplui. De trottoirs staan wel vol met scooters maar zijn zo breed dat je niet de rijbaan op hoeft. Ergens geluncht en daarna terug naar het hotel om even uit te buiken en excursies voor de komende 2 dagen te regelen. We wilden vanmiddag nog een stukje gaan fietsen maar werden niet vrolijk van de fietsen die het hotel voor ons had. Twee oude, zeer gammele, exemplaren met vreemde zadels en losse onderdelen. Niet gefietst dus omdat we ook bij andere verhuurders alleen maar fietsen van niks hadden zien staan. Nog wat gedronken op het hotelterras en daarna bij het zelfde restaurant als waar we geluncht hadden nu een grotere maaltijd besteld. We hebben nog rond gelopen op zoek naar iets anders maar dat viel tegen. Wel een aantal kleine eettentjes gezien maar de stoelen bestonden, bij allemaal, uit plastic opstap krukjes en dat zag Clazien niet zitten : ). Op de kamer koffie gedronken en verslagje gemaakt.

Karin : droom lekker verder en zoals je weet, de meeste dromen zijn bedrag (gelukkig maar anders zat je nu met stacaravan in je maag :)  

Om tegemoet te komen aan enkele zeurderige volgers zal er geen enkele mededeling meer gedaan worden over aankopen die wel of niet gaan plaatsvinden.