Cu Chi tunnels en massage

Om 08.30 werden we opgehaald door een een taxi van voor een trip naar de beroemde Cu Chi tunnels. We werden als (bijna) laatsten opgepikt en waren daardoor “veroordeeld” tot zitplaatsen op de 4 persoons achterbank. Ook vandaag waren we met een groep van 10 en een gids. De gids noemde zichzelf Jimmy maar eigenlijk Huy heet. De tunnels liggen zo’n 70 km vanaf HCM stad. Het was een hele toer om de stad uit te komen. Wat druk. Onderweg, kort, gestopt bij een “fabriek” waar gehandicapten kleine stukjes eierschaal inlegden en bewerkten/beschilderden. We zagen de mannen en vrouwen aan het werk en het proces werd ons, zeer snel, uitgelegd. In de winkel naast de werkplaats was van alles van het handgemaakte spul te koop. Er waren schitterende dingen bij, maar besloten om niets te kopen omdat we niet weten waar we het thuis een plaats zouden moeten geven. Twee uur na vertrek waren we bij de tunnels. Tijdens de rit heeft Jimmy z’n mond geen tel stil gestaan. Van alle informatie die hij spuide hebben wij zo’n 5% gehoord. Hij was slecht te verstaan op de achterste bank. Trouwens ook op de 2 banken voor ons. De aandacht verslapte snel. Op een gegeven moment zat hij alleen nog tegen de 3 mensen op de eerste bank te gidsen. Bij de tunnels was het druk. Busladingen vol waren er gedropt. In een filmzaaltje werd een oude, van slechte kwaliteit, zwart wit film werd getoond over het leven in de stad Cu Chi, voor alle ellende begon en tijdens de Vietnamoorlog zelf. V.w.b.het oorlogsgedeelte was duidelijk te zien wat ze allemaal deden om zoveel mogelijk Amerikanen te doden. De Amerikanen hadden hier een steunpunt ingericht, terwijl het dorp onder hen leefde in de tunnels. Dat wisten ze natuurlijk niet. Diverse soorten van bamboe gemaakte vallen zijn te zien. Ook wordt getoond hoe ze van buit gemaakt materiaal of niet ontplofte bommen, boobytraps e.d.maakten. De tunnels hebben 3 verdiepingen waarbij de eerste laag op ongeveer 3 meter van het aardoppervlak ligt. Verder is er nog een hoop te vertellen maar dat laten we achterwege behalve dan dat er nog steeds tunnels ontdekt worden. Vorig jaar nog 1. We konden niet in de tunnel zoals die er nu voor toeristen is gemaakt ligt. Er stond een hele lange rij te wachten. Niet dat wij de tunnel ingegaan waren want de beslissing om dat niet te doen hadden we al eerder genomen. (Op knieën door een nauwe gang van 20 meter kruipen zien we niet zitten) Je kon wel door een ander stuk lopen. Dit hebben we echter al bij Vinh Moc gedaan. De rest van de groep deed dat wel. Om het tunnel bezoek voor een Zwitsers paar mogelijk te maken even als oppas gefungeerd. Ook werd de mogelijkheid geboden om je in een gat te laten zaken terwijl je het deksel, gecamoufleerd met bladeren, boven je handen omhoog hield en vervolgens helemaal onder de grond ging. Hier ook niet de held uit willen hangen. Een Schot, die bij het uitdelen van kinnen bepaald niet achteraan heeft gestaan, ging dapper als eerste het gat in. Hij deed het voortreffelijk. Niks op aan te merken …nou ja behalve die kin, maar wie ben ik om zoiets te zeggen met een nagenoeg kaal hoofd en niet dapper genoeg om dat gat in te gaan. Een ander bleef vast zitten. Hij was er soepel ingegaan maar eruit was een probleem. Het lag aan de riem van zijn broek zei hij. Niet dus. Toen hij deze had afgedaan was het probleem niet opgelost. Met een paar man hem omhoog staan trekken. Uiteindelijk kon hij toch met de taxi van mee terug naar HCM stad. We vertrokken 2 uur na aankomst en waren 2 ½ uur later weer in het hotel. Totale reistijd dus 4 ½ uur. We zijn gelijk doorgelopen naar de massagesalon van Ms.My : “My Spa” voor een traditionele Vietnamese massage van het lichaam. Eerst alle kleren uit waarna je een zijden onderbroekje aan kreeg (Clazien hoefde niet alles uit !!!) We lagen wel naast elkaar maar met een gordijn ertussen. Nadat ons gezicht met komkommer was bedekt werden we een uur heerlijk gemasseerd door de handen en voeten (bovenop me staan) van jonge Vietnamese vrouwen. Clazien was iets eerder klaar. Mijn masseuse fluisterde steeds wat in mijn oor. Ik dacht dat ze bedoelde dat ik terug moest komen maar toe we buiten stonden realiseerde ik me dat ze graag een fooi had gehad bij de massagetafel. Deze salon is een aanrader. Even naar het hotel teruggegaan en gegeten bij restaurant “Propaganda”. Echt een topper en ook een aanrader. De Vietnamese loempia’s (koude met kip en avocado) waren de beste “koude” die we tot nu toe op hebben. Tien minuten na het betalen van de rekening waren we terug in het hotel. Het was vandaag weer heet met 34 gr. In de avond daalt de temperatuur maar een paar graden. Morgen gaan we nog een keer op de wandeltoer door de stad en wat bestelde kleding kopen.