Zhangjiajie (Tianmen mountain)

Vandaag zijn we naar Tianmen Mountain gegaan. Het was behoorlijk mistig. Vanaf het hotel was het 10 minuten lopen naar het busstation van Zhangjiajie “dorp. In het hotel hadden we gevraagd welke bus we moesten nemen. Deze bus heeft geen nummer maar vermeldt de bestemming. Die kregen we mee. Een kaartje gekocht (50 cent)  en onze bestemming laten zien. We moesten de 2e bus hebben. We waren de eersten. Even later waren alle 14 stoelen bezet. Een controleur kwam even inspecteren of we de gordels om hadden. Daarna kwamen er nog 2 passagiers bij die op een bak naast de chauffeur mochten zitten. Hier natuurlijk geen gordels. De volgende controle bestond uit het tellen van de passagiers. Had iedereen betaald ? Een oponthoud. 1 zou er niet betaald hebben, maar wie o wie. Wij hadden kaartjes maar je kon ook gewoon geld geven aan de chauffeur. Na tig keer de bezetting van alle stoelen te hebben geteld bleek dat de controleur zelf een telfout had gemaakt. We konden verder rijden. Een uur later stapten we uit bij de bus vertrek plek naar de Mountain. We kozen voor een rit met de bus naar boven en met de kabelbaan naar beneden. Eerst met een shuttle bus naar het vertrekpunt en vervolgens met de bus de berg op. Pfff ..dat was best een kronkelweg omhoog die ook wel bekend staat als de 99 bochten weg. Sommige daarvan waren heel scherp en soms leek het wel of de bus om zou slaan (echt niet overdreven) wat natuurlijk niet gebeurde. Onze chauffeur hield van pittig doorrijden. Een oudere vrouw aan de andere kant van het gangpad hield haar ochtendmaal niet meer binnen. Ze was voorbereid want de derrie kwam in een plastic zak terecht. Op het eindpunt kon je omhoog via een lange trap naar een Tianmen Cave die je op foto’s wel zag maar nu, door de dichte mist, niet. We zijn met roltrappen (apart kaartje voor kopen) naar boven gegaan. Het waren er 13 in totaal en lange. Boven een hot dog gekocht. Dat is hier een vrij zoete worst zonder broodje. Daarna over een glazen loopbrug gelopen. Eerst kaartje kopen (65 cent), soort sok om de schoenen en daarna over het glas lopen met onder je de afgrond die vandaag heel erg ondiep was. We kenden geen enkele vrees om op glas boven het ravijn te lopen. Op weg naar de kabelbaan in een groep met rode petjes beland die zo breeduit liep dat passeren niet mogelijk was. We dachten mooi op tijd te zijn voor de terugweg. Buiten stond niemand te wachten tussen de de hekken op de looproute. Misrekening. Bleek dat er binnen in het gebouw nog 3 hallen waren met hekken en looproute. We deden er 1 uur over om bij “onze” cabine van de kabelbaan te komen. We zaten er met z’n achten in. Daarna naar beneden, naar de stad. 27 minuten later en 7.2 km vanaf de top, stapten we er weer uit. De mist was inmiddels wat opgetrokken. Een mooie rit. Onderweg op een tussenstation werden de ramen aan de voorkant ook nog even snel gezeemd. Naar het busstation gelopen omdat we weer een kaartje wilden kopen voor de terugreis. Een heel erg tegen ons schreeuwende jonge griet die daar als lokettiste zat, en waarschijnlijk met het verkeerde been uit bed was gestapt ofzo, bleef haar zinnen maar herhalen. Vertaalapp gebruikt en kaartje van hotel laten zien. Ze bleef schreeuwen en zei uiteindelijk : no bus. Dat klopte voor geen meter want die moesten zeker nog rijden. Snorders probeerden ons over te halen om met hen mee te gaan maar wij kozen voor een “echte” taxi, die overigens ook aanbood om zonder meter te willen rijden voor 200 yuan. Met meter waren we 50 minder kwijt. 
Ondanks de niet geheel heldere dag toch genoten.

22 gr. Bewolkt en mist.