Cruise op de Yangtze met de Yangtze 2 Gold

18 april Verplaatsingsdag.
Om 08.30 in de taxi gestapt en 19.30 stapten we onze kamer in op de Yangtze 2 Gold. Niet veel gebeurd vandaag. Bij het inchecken zorgde, dit keer, Clazien voor licht oponthoud. Op de ticket stond geprint …Clazinamrs, en dat klopte niet met haar paspoort zei de ticketafgifte dame. Het was moeilijk duidelijk te maken dat mrs. hetzelfde betekend al mr. maar dan vrouw ipv man. De vertaalapp bracht in eerste instantie ook geen oplossing. Uiteindelijk gaf ze het maar op en mochten we door gaan. We hadden geen scherpe of vreemde voorwerpen bij ons en zaten daarna dus snel in de vertrekhal bij gate 7. Het vliegtuig vertrok om 11.30 en we landden om 13.00 in Chongqing. Met de koffers een taxi opgezocht die ons 1 uur later afzette bij de het Grand Theater. De koffers mochten we niet even in de hal van het theater achterlaten. Aan de rivierkant was een terrasje. Daar neergestreken en wat gegeten met een kan groene thee. De jonge “ober” weigerde pertinent de ongeveer 1 euro fooi in ontvangst te nemen, nam het toch mee, maar kwam het daarna weer terugbrengen. Het was warm, benauwd en geen zuchtje wind en daarom ons verplaatst van terras naar de gevel van het wat koelere theater. Om 17.00 waren de bussen er die ons naar de haven van Fengdu brachten. Dit was de, eerstvolgende, haven waar het water hoger stond en we dus aan boord konden gaan van de al met smart op ons liggende te wachten, de Yangtze Gold 2. Ook weer meegemaakt: een korte busreis met Chinezen. Wat een gekakel en gebel en dan heel hard praten. De busreis duurde 2 uur en ging door het bergachtige landschap. Beslist geen vervelende verplaatsing over de weg naar Fengdu. Een route die we normaal met het schip hadden afgelegd. We hebben een kamer met balkon(netje) op de 4e verdieping van het schip dat er 7 telt. Een mooie en ruime kamer.
In de bar iets gedronken. Glas wijn kennen ze niet. Het moet per fles. Hebben we (nog ?) niet gedaan.

19 april.
We hebben wat extra bij betaald voor een VIP arrangement v.w.b.de maaltijden. In het VIP restaurant hebben we, zo bleek vanmorgen, een aparte tafel met daarop ons kamernummer.
De afgelopen nacht hebben we een klein stukje gevaren naar Fengdu Ghost City. Om 08.30 verzamelen in de lobby, pasje om nek en dan via loopbruggen (over pontons) naar de wal, waar elektrische karretjes klaar stonden om ons naar de, zo’n 400 meter verderop, ingang van de Ghost City te brengen. De westerlingen kregen een Engelstalige gids mee. Je kon met de kabelbaan of lopend naar boven. Onze groep, van 2 : ), heeft zich hier gesplitst om boven op Mingshan Hill elkaar weer te ontmoeten. De stad wordt zo genoemd omdat er een legende is, gaat 1700 jaar terug, dat Yin en Wang (combinatie van hun namen betekent Ghost King) hier bestuurders werden. Ze werden Taoist en onsterfelijk. Op Mingshan Hil staan nu tempels van onderwereldgoden en demonen. Veel beelden dus en een indruk gekregen hoe de Chinezen over de geesten denken. We zijn er nu ook achter, wij wisten het niet, waarom je  een, soms, flinke stap moet maken om over de drempels te stappen, voor je een tempel binnen gaat. De drempels zijn er om de boze geesten tegen te houden.  Om 11.30 waren we weer aan boord. Tijdens de, prima, lunch kwam de general manager, Vincent, naar onze tafel om ons reis (verder) van zondag te bespreken. We hadden gisteren gevraagd of er treintickets geregeld konden worden. Uit de informatie die we van de cruise maatschappij hadden gekregen bleek dat we pas om 13.00 terug zouden zijn van een landexcursie. Dan zouden we de trein van 13.10 niet kunnen halen. Vincent regelt de kaartjes en een auto met chauffeur die ons naar het station brengt. Volgens hem zouden we dan op tijd op het station zijn. Van de paspoorten, nodig voor bespreken van de kaartjes, heeft hij een foto gemaakt.
We hebben een probleem met onze credit cards. Allebei hebben we ze 2x geprobeerd. Het apparaat op het schip geeft een foutmelding aan en accepteert ze niet. Dit terwijl Clazien gisteren haar kaart gisteren gewoon nog gebruikt heeft op het schip. Nog 1 x proberen. Blokkade ligt op de loer.
Tijdens de lunch begon het schip te varen. Nog even op het sundeck gezeten en daarna op het balkon bij onze kamer. Het was benauwd en zo’n 33 gr. Op “ons” balkon hadden we iets meer wind. Heerlijk.
Daar verder de hele middag, zeer relaxt, doorgebracht. Langs de oevers afwisselend dorpen, steden en groene heuvels met links en rechts huizen. Het zag er, vanaf het water, allemaal keurig uit. 
Na het (buffet)diner was het om 18.15 verzamelen in de lobby voor een excursie naar een show, over de strijd om de macht en liefde tussen 3 koninkrijken, in de buitenlucht. Terwijl we in de lobby stonden barstte de benauwde lucht open. Met bakken kwam het naar beneden. Regenjassen aan, paraplu mee en naar de bussen die er een half uur over deden om bij de “Romance of Three Kingdoms” show te komen. Toen we in de bus stapten stopte de regen. De show was prachtig. We verstonden er natuurlijk niets van maar de strijd en liefde spatte er vanaf. Draaiende tribunes, lasers, vuur, 24 danseressen, 2 koninginnen, 70 strijders, 27 paarden (berijders en vorsten) (allemaal geteld) maakten er een spektakel van in (een laagje) water. De show duurde 1 uur en was top. Muggen zouden actief kunnen zijn. Natuurlijk alle muggenpreventiemiddelen op het schip achtergelaten. Van een Australische mochten we haar anti mug spray gebruiken. Geen mug gezien/gevoeld. Na afloop nog even wat gedronken in de bar. We waren de enigen (van de bijna 500 passagiers). Het schip zette gelijk koers naar de volgende aanlegplaats. Onze kamer bleek slaapklaar gemaakt te zijn. Dekbed was half open geslagen en gordijnen dicht. We konden zo instappen. 

20 april.
Vanmorgen niet meegegaan met een (optionele) excursie naar The White Emperor City. Rond half 8 meerde het schap aan. Even later meerde een 2e schip naast ons aan. De balkonen liggen tegen elkaar aan. Op het andere schip een aantal Chinese dames die gelijk hun gsm pakten voor, al dan niet met handshake, fotoshoots. Het communiceren gaat met handgebaren. We vroegen, zo was onze bedoeling, een foto van ons 2-en te maken. Dat werd opgevat als een foto van de Chinese op de voorgrond en wij daarachter op ons balkon : (. Ze vond het zo’n goed idee dat ze met haar eigen gsm ook een foto van ons 3-tjes maakte. Even later kregen we pinda’s, een snoepje en een stuk gedroogde (taaie) vis. Het was al half 10. Voor ons wat vroeg voor de taaie vis, wel geproefd maar was niet lekker. Tijdens de lunch schoof Vincent aan om te zeggen dat de kaartjes en auto met chauffeur geregeld waren Na de lunch was het verzamelen voor een tocht door de 3 Gorges en daarna nog een tocht door de kleine gorges (was optioneel). We werden verdeeld over een aantal ferry’s want onze Gold 2 kan daar niet varen. Op weg naar de ferry begon het te regenen. Door de regen hing er ook een nevel. Een gids gaf zo links en rechts was uitleg en wees ons op gaten in de bergen. De ferry’s waren weer te groot voor de kleine gorges. Overstappen dus op kleine bootjes en met zo’n 30 passagiers aan boord kon de tocht door het meest spectaculaire gedeelte van deze excursie, beginnen. Eerst nog even zwemvesten om gedaan. Onze “kapitein” heeft nog een traditioneel 3 Gorges song voor ons gezongen. Niet zuiver maar goed bedoeld. Onderweg een paar apen op de rotsen gezien maar verder was het…mwah. Het mindere weer, waardoor het allemaal wat grauw was, speelde daarin natuurlijk ook een rol. De tocht door de kleine gorges duurde 1 uur en totaal zijn we 4 uur onderweg geweest. We hadden geen buffet maar een “Captain’s farewell banquet”. We mochten plaats nemen aan tafel 15 met 3 Amerikanen en Chinezen. Er stond een glaasje bubbels klaar. We hebben geproost en omdat ik dorst had heb ik gelijk mijn (halfvolle) glas leeggedronken. Even later kwam de kapitein met zijn gevolg langs om te proosten. Ook al was mijn glas leeg, natuurlijk deed ik mee met de ceremonie. Gezongen voor 2 jarige Chinezen, die een taartjes met kaars kregen. Tegen de Chinees naast me gezegd dat het misschien een goed idee zou zijn als hij zei dat hij ook jarig was. Nee dat konden ze zien op de boeking papieren : (.Daarna eten van schotels die op een draaiend plateau stonden. Na 1 uur stonden de eerste Chinezen al op. De tafel was toen snel leeg. Het diner buffet van de vorige dagen was beter. 
Na het diner hebben we koffie op de kamer op en zijn naar de, 1 uur durende, cabaretvoorstelling, bij de bar, gegaan. Was leuk. Vincent was stalmeester en gaf, tussen de nummers door, uitleg over het volgende nummer. Het waren allemaal, al dan niet liefdes, dansen en werden uitgevoerd door het bedienend personeel. Was leuk.

21 april.
Om 06.45 uit bed, ontbijtje en met de koffers naar beneden. Om 07.45 stonden we klaar. Daar stond de gids, die ons groepje zou begeleiden naar de Three Gorges Dam, al klaar met haar vlaggetje op een stok. Clazien nog even gecheckt of ze wel wist dat wij om 11.00 niet verder mee zouden gaan en dat ze een chauffeur moest bellen. Yep, had Vincent doorgegeven. Een extra optie voor vandaag was gebruik maken van de Three Gorges dam ship elevator. Deze optie werd gecanceld. Het was mistig en niet zo’n beetje ook. Het begon ook te regenen. Kortom het hele uitstapje viel in het water. Met de bus was het een half uur naar de dam. Wij hadden onze koffers natuurlijk bij ons. Na de ingang was, ergens halverwege een bagage check. Alles moest uit de bus en op de band door de scanner. Daarna alles weer in de bus en konden we verder. Hoe groot de dam ook was, 185 meter boven zeeniveau, 2300 meter lang en 115 meter breed, wij hebben er niet veel meer van gezien dan een vaag stuk steen. Er stond ook een maquette en er hing een foto aan een muur. Het was daarbij ook nog eens een gekrioel van mensen al dan niet met paraplu’s. We hielden onze gids goed in de gaten. We waren blij dat ze een stok met vlag had (met nummer 664 daarop wat ook het nummer van onze bus was) en hebben ons zelf beloofd een groep met vlag op stok in het vervolg altijd te respecteren. Om 11 uur moest de hele groep weer bij de bus zijn. Dat lukte bijna iedereen. Een groep Oostenrijkers kwam 10 minuten te laat. Na een ritje van 5 minuten was het voor ons, en een aantal anderen, uitstappen. Onze gids belde nog even met onze chauffeur die er nagenoeg gelijk aan kwam rijden. 1 uur later, om 12.15, werden we afgezet bij het station van Yichang. Nog even zitten praten met een stel uit Nieuw Zeeland, die ook naar Z gaan en waar we eerder ook al mee hadden gesproken en toen in de rij voor de kaartjes controle naar het perron. Wij hadden plaats 105 en 106 in wagon 13. We zaten op een bank van 3 met tegenover ons ook een bank van 3 die gevuld was met 3 jonge, leuke, grietjes. Ze spraken geen Engels. Boden ons wel aan mee te kluiven op botjes met varkensvlees. Onze bank van 3 was ook bezet maar een meisje, zat naast Clazien, vertrok al vrij snel en hadden bijna de hele reis de 3 zitter voor ons 2-tjes.  Zo haddem we in de stoptrein toch nog wat extra ruimte. De koffers konden we gemakkelijk kwijt op de ruime rekken boven onze hoofden. Alle plaatsen, op 2 na, zijn bezet door Chinezen. 
De treinreis duurde 5 ½ uur. Een pittige zit door de gezellige meiden en het wisselende landschap viel het wel mee. De Kiwi’s kwamen ook nog even langs. Hadden een softsleeper en dat was in hun geval een coupé met 2 bedden. Ook niet verkeerd. Op het station afscheid genomen van onze nieuwe NZ-landse vriendjes en met de taxi naar het hotel gegaan op 35 km van het treinstation vlakbij de ingang naar Zhangjiajie National Forest Park. Omdat ons hotel in een ander district ligt moesten we 50% extra betalen. Het hotel is werkelijk schitterend. Veruit het mooiste waar we ooit verbleven hebben. 
Gelijk ook maar een maaltijd besteld en hier zowaar, wijn per glas.  

Conclusie van onze mini-cruise:
Een dikke aanrader. Was voor ons daarbij een relaxte onderbreking van de reis. Het weer was wat minder maar dat mocht de pret niet drukken. 

En nog ffff …
Ju voor Dribbel jasje : niet doen; Ank, ik niet suffie, anders niet op tijd bij Li en CM geweest, dus moest die takkeklim wel maken en klederdracht is yep. Net als in Volendam. Je ma wilde niet; Malk, filmpje van dans zin in archief en er zijn ook, zij het weinig, lange Chinezen. Bert…niet hamsteren, ongelukkig foto moment : (. Geen. Herbert meer Melissa. Wel naar gevraagd. Heeft overplaatsing gehad zei Vincent. Reden niet bekend.