Schiereiland Sjnaefellsnes

14 juni 2018 - Borgarnes, IJsland

Vannacht viel het bakken uit de lucht en bij het wakker worden zag het er buiten somber uit. Op het gemak ontbeten en om 09.30 op pad gegaan voor een verkenning van het schiereiland Snaefellsnes. De eerste 80 km vonden we het landschap wat eentonig. Bij Ytri-tunga hebben we de doorgaande weg verlaten om zeehonden te spotten. Buiten was het 6 gr en het waaide erg hard. De gevoelstemperatuur lag daardoor, zo leek het, dik onder het vriespunt. De hele verdere rit hebben we met dezelfde omstandigheden te maken gehad. Tussen het zandstrand en de Atlantische Oceaan lagen veel stenen/keien met mos en kelp en jawel …ook een paar zeehonden. Geprobeerd ze te benaderen. De hondjes bleven wel liggen alleen wij hadden moeite om overeind te blijven op de ongelijke en spekgladde ondergrond. De tocht richting de dieren daarom afgebroken en geprobeerd op afstand een foto te maken. Door de harde wind was het lastig om het toestel stil te houden. We hebben ze in ieder geval life gezien. Ka heeft ook nog wat steentjes verzameld voor het thuisfront. Ze zouden overigens net zo goed tussen een lading grind dat je in Nederland koopt, kunnen zitten. Bij Arnarstapi, onze volgende afslag, hebben we eerst een kop koffie gedronken. Het was inmiddels 12.00. Richting strand staat hier een groot stenen monument van Bardur, een trol die hier vroeger geleefd zou hebben. Een sprookje zou je denken. Nou niet voor de IJslanders. Veel plaatsnamen in dit gebied zijn ook van zijn naam afgeleid. IJslanders hebben trouwens ook nu nog een sterk geloof in trollen en elfjes. Iedereen kent wel iemand in zijn familie die een trol of elf heeft gezien. Wegenbouwers zijn hier ook 8 jaar aan het steggelen geweest  met Elfenactivisten die er op tegen waren dat er een rots van 50 ton verplaatst zou worden omdat daar elfen in woonden. De steen is uiteindelijk verplaatst. De elfen hebben niets van zich laten horen tijdens de verhuizing. De volgende stop was Helnar. Hier, gelet op de weersomstandigheden, alleen een foto gemaakt en in de auto, met zicht op rots en water, geluncht. Bij Londrangar even naar 2 stenen zuilen in de oceaan, restanten van een vulkaan, gelopen. Bij Ondverdarnes wilden we naar een, zo wordt hij omschreven, lelijke vuurtoren gaan. Eerst nog over een stukje strand gelopen. De weg naar de toren was onverhard. Halverwege afgehaakt en onze route vervolgd. Bij Hellissander een stop gemaakt om een  kolonie krijsende en broedende meeuwen te bekijken. Ka bleef even in de auto zitten. Daarna nog 1 keer gestopt in Grundarfjorour, voor een kop koffie. Onderweg 2 watervallen links, of eigenlijk rechts, laten liggen. Hoewel ze best de moeite waard waren voor een bezoek/foto speelde, naast het feit dat we al heel wat moois op dat gebied gezien hebben, het weer hierbij een belangrijke factor. Bij de meeuwen was het al beginnen te regenen en dat ging onophoudelijk door. Op het moment dat we Borgarnes naderden was het weer droog. Om 17.30 stapten we onze “caravan” binnen. Vodafone nog eens gebeld. Er is kennelijk nog geen oplossing. Grrrrr. Ondanks het slechte weer was het de 8e  geslaagde dag.    

Gereden 315 km. Temperatuur : 6 – 7 gr.

Foto’s

2 Reacties

  1. Melissa:
    15 juni 2018
    Jammer van het weer.. maar foto’s zien er desondanks prachtig uit!
  2. Anneke:
    16 juni 2018
    Foto's zien er inderdaad weer prachtig uit. Mooie actiefoto van de meeuw ook. Jammer dat het een puffin was...